1. การตกแต่งบุผนัง 3 ด้านของลิฟท์

          2. การปูพื้นลิฟท์ใหม่ด้วยกระเบื้องยาง พรม หรือวัสดุอื่นๆ

          3. การตกแต่งฝ้าเพดาน

          4. การตกแต่งบานประตูลิฟท์ ทั้งประตูนอกและประตูใน

          การตกแต่งบุผนัง 3 ด้านของลิฟท์

          นิยมทำกันใน 3 ลักษณะ คือ

             1. การปูด้วยวัสดุที่ปรับเปลี่ยน เคลื่อนย้ายได้ เช่น พรม กระเบื้องยาง

             2. การปูด้วยวัสดุที่ติดอยู่กับที่ ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ง่าย เช่น หินปูพื้นหรือไม้ (ต้อง

ได้รับคำแนะนำอย่างถูกต้องจากผู้ชำนาญ เนื่องจากอาจจะทำให้น้ำหนักบรรทุกของลิฟท์ได้น้อยลงหรือทำให้เซ็นเซอร์ที่ทำหน้าที่ตรวจจับการบรรทุกเกิน เสียหรือไม่ทำงาน)

            การตกแต่งฝ้าเพดาน

          ต้องคำนึงถึงความปลอดภัย เนื่องจากลิฟท์เป็นอุปกรณ์ที่มีความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา และบางครั้งอาจจะมีการสั่นสะเทือน หรือกระตุก ฉะนั้น วัสดุที่ใช้ในการทำฝ้าเพดาน
             - ต้องมีการติดตั้งที่ดี ไม่หล่นง่าย
             - ต้องไม่ปิดตาย เนื่องจากฝ้าเพดานเป็นช่องทางนิรภัยออกจากห้องโดยสารลิฟท์หากมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น
             - ช่วยกรองแสงส่องสว่างให้นุ่มนวล และไม่บังแสงสว่างที่ส่องมา

          นิยมทำกันใน 2 ลักษณะ คือ
             - การตกแต่งด้วยโลหะ
             - การตกแต่งด้วยวัสดุจำพวกพลาสติก อะคลิลิค
             - การแซมด้วยส่วนที่ทำด้วยไม้

            การตกแต่งบานประตูลิฟท์ ทั้งประตูนอกและประตูใน

          บานประตูลิฟท์ประกอบด้วย 3 ส่วนต่างๆ ที่สามารถทำการตกแต่งได้คือ
             1. บานประตูนอก ซึ่งจะมีเท่ากับจำนวนชั้นที่จอด เช่นมี 10 ชั้น ก็มี 10 บานประตู
             2. บานประตูใน ซึ่งมีอยู่ลิฟท์ละ 1 ชุด เท่านั้น
             3. วงกบหน้าบานประตู ซึ่งจะมีอยู่ทุกชั้น และมักจะใช้วัสดุ หรือสีให้ตัดกับตัวบานประตู เพื่อให้เด่น
          ส่วนการตกแต่งบานประตูลิฟท์ มีลักษณะต่างๆ กันดังนี้คือ
             - การตกแต่งบานประตูด้วยการพ่นสี
             - การตกแต่งด้วยการบุแผ่นลามิเนท หรือโฟไมก้า
             - การตกแต่งด้วยการบุแผ่นฟิล์มพลาสติก ซึ่งสามารถปรับเปลี่ยนได้ง่าย มักใช้ตามห้างสรรพสินค้า โรงแรม สถานที่เพื่อการค้าที่มีการจราจรหนาแน่น มีอายุการใช้งานตั้งแต่ 3 เดือนถึง 8 ปี โดยสามารถติดตั้ง และทำการลอกได้ง่าย

          ความแตกต่างที่ท่านได้รับ : ลิฟท์เป็นอุปกรณ์โดยสารในตัวตึกที่ใช้โดยสาธารณะ จึงอยู่ภายใต้การควบคุมของ พรบ.ควบคุมอาคาร ปี พ.ศ 2543 กล่าวคือ จำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบบำรุงรักษาตามมาตรฐานวิศวกรรมการบำรุง ผู้ละเมิดมีความผิดตามกฎหมาย หากเกิดความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สิน